Hinn fullkomni HÆGRIFLOKKUR

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HINN FULLKOMNI HÆGRIFLOKKUR

Í ljósi þess að það eru að koma kosningar 30 nóvember 2024, þá langar mig að minna á markaðshyggjustefnuna og hægri.

Fyrst kom mér í hug Sjálfstæðisflokkurinn, en eftir nokkra umhugsun, þá vildi ég frekar skrifa þessa grein, um framtíðina.

Í Sjálfstæðisflokknum eru margir afar hæfir og góðir einstaklingar. Og alvöru hægrisinnað fólk. Háklassafólk sem ég hef fengið að kynnast.

 

En...vandamálið er að inn á milli eru margir að daðra við miðjuna, og hafa sósíaldemokratískar taugar. Baráttan er hörð innan flokksins. T.d. klufu nokkrir sig úr flokknum og stofnuðu Viðreisn, sem er sósíaldemokratískur flokkur.

En ekki allir, það eru ennþá margir í XD með taugar til ESB og eru ennþá í flokknum og eru í raun sósíalistar. Og sósíalistarnir virðast vera hafa yfirhöndina í flokknum. Það virðist ekki vera neinn munur á mili flokkana á þingi, hver sér t.d. mun á stefnu Sjálfstæðisflokksins, VG og Framsóknar?

 

Íslenska þjóðfylkingin hefur ekki náð sér á strik og ekki hægt að telja með, ekki ennþá alla vegna.

Margir bundu vonir við Viðreisn, en hann hefur reynst úlfur í sauðargæru og það er nkl. engin munur á Viðreisn og Samfylkingu, báðir hreinir sósíaldemokrataflokkar.

Til hvers að kjósa Viðreisn? Þegar Samfylking er með nkl. eins stefnu?

Margir hægrisinnaðir kjósendur Viðreisnar, eru núna að vakna við vondann draum, horfandi á spilltann flokkinn í borginni og sjá eineggja flokkana Samfylkingu og Viðreisn með nkl. Sömu stefnu og munu ekki kjósa flokkinn í næstu kosningum.

Hvað gerir sanntrúaður lýðræðislega sinnaður hægrimaður eins og ég?

Voða lítið, ég er landslaus og í hægri tilvistarkreppu.

Ég hef tekið eftir því að ansi margt hægrisinnað fólk eins og ég eru landlaus í stjórnmálunum. Eins og ég lít á stöðuna í dag, þá er Miðflokkurinn sem kemst næst því að teljast vera hægriflokkur, þrátt fyrir nafnið.

Við höfum ekki alvöru hægri flokk á Íslandi!...Við erum sem sagt með land sósíalsistana, allt saman vinstri og miðjumoð. Meðalgreint fólk er fljótt að átta sig á stöðunni á alþingi. Hver og einn einasti flokkur á Íslandi er í miðju- og vinstramegin í litrrófinu.

 

Þá kemur að hugmyndum mínum um hinn fullkomna hægriflokk.

Hvernig vil ég hafa hann?

Flokk í anda Voltaire, Adam Smith og Milton Friedman.

Útkoman verður Íslenskt Sviss...
Sviss er með allra minnstu miðstýringu á stjórnkerfi í heiminum og eitt það ríkasta land í heimi.

Ég hef fjallað áður um í sunnudagsgrein um Íslensk/Svissnesku leiðina.

Þar snýst pólítíkin um lýðræði og afnema sem mest miðstýringu ríksins á stjórnkerfinu.

Byrjun til að bæta stjórnkerfið hérna er að koma á málskotsrétti og beinu lýðræði.

Næsta skref væri svo persónukjör. Til komast undan flokkræði flokkana.

Fulltrúakerfið hérna er hálflýðræði. Engin veit hvaða útkomu hann fær, þegar hann kýs flokk til þings. Og hver og einn einasti stjórmálaflokkur brýtur loforð sín. Og ómögulegt er að refsa einstaka þingmanni fyrir svik, því þeir fela sig á bak við fylgi flokksins. Og prófkjör flokkana eru flókin og afar erfið til að sía út skemmdu eplin.

 

PERSÓNUKJÖR:

Í stjórnlagaþing kosningunum var þetta samþykkt af þjóðinni um persónukjör.

http://www.thjodaratkvaedi.is/2012/spurningar-a-kjorsedli/spurning_nr_4.html

 

Tillögur stjórnlagaráðs

Í tillögum stjórnlagaráðs er í 39. grein gert ráð fyrir því að röð frambjóðenda á lista stjórnmálaflokks hafi ekki áhrif á hvaða frambjóðendur séu kosnir af listanum heldur veljist frambjóðendur til þingsetu í samræmi við þann fjölda persónulegra atkvæða sem þeir hljóta. Þeir kjósendur sem eingöngu velja lista eftirláta þar með öðrum kjósendum að ákvarða röð frambjóðenda á listanum hvort sem margir eða fáir nýta þann möguleika. Gert er ráð fyrir að kjósendur megi velja frambjóðendur af listum ólíkra stjórnmálasamtaka en löggjafanum verði eftirlátið að ákveða hvort sú heimild verði nýtt.

Þetta væri stórsigur fyrir kjósendur að geta valið beint frambjóðendur og þannig vil ég að kjósendur geti kosið hægrisinnað fólk, án þess að flokksræðið þaggi niður í þeim.

 

Persónukjör er einmitt í anda frelsi einstaklinsins til að stórna sínum örlögum. Einmitt sem allir hægrisinnaðir flokkar í heiminum taka undir.

 

MÁLSKOTSRÉTTUR:

Í stjórnlagaþing kosningunum var þetta samþykkt af þjóðinni um þjóðaratkvæðagreiðslur ...málskotsrétt.

http://www.thjodaratkvaedi.is/2012/spurningar-a-kjorsedli/spurning-nr-6.html

Tillögur stjórnlagaráðs

Í 65. grein tillagna stjórnlagaráðs er gert ráð fyrir að 10% kjósenda geti krafist bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu um lög sem Alþingi hefur samþykkt. Sama hlutfall kjósenda geti haft frumkvæði að því að leggja fram þingmál á Alþingi sem síðan skuli borið undir þjóðina í bindandi eða ráðgefandi atkvæðagreiðslu að vali Alþingis samkvæmt 66. grein. Kveðið er á um það í 67. grein tillagnanna að mál, sem lagt er í þjóðaratkvæðagreiðslu að kröfu eða frumkvæði kjósenda, skuli varða almannahag og tilgreint hvaða málaflokkar séu undanþegnir slíkum ákvæðum.

Umræður og álitamál

Í sumum ríkjum, til dæmis í Sviss og á Ítalíu, eru þjóðaratkvæðagreiðslur algengar en þar geta kjósendur átt frumkvæði að því að kalla fram þjóðaratkvæðagreiðslur samkvæmt ákvæðum í stjórnarskrá.

 

Málskotréttur/beint lýðræði er andstæða forsjárhyggju sósíalistana. Þar fær einstaklingurinn að segja til um stjórn landsins. Ekki örfáir í miðstjórn sósíalista sem taka allar ákvarðanir fyrir fjöldann og þykjast vita betur en einstaklingurinn.

 

Til að hægristefnan geti gengið upp þá þarf að hafa gott lýðræði. Málskotrétt og persónukjör, sem veitir spilltu fulltrúakerfinu aðhald. Fulltúakerfið er gegnsýrt af eiginhagsmunum fulltrúa eða sérhagmunum flokka. Fullt af forsjárhyggju og tilskipunum.

 

Hægri flokkurinn myndi berjast fyrir þessu tvennu. Persónukjör og málskotsrétt.

Hann myndi líka berjast fyrir tjáningarfrelsinu sem á undir högg að sækja á Íslandi.

Ný marxisminn hefur náð yfirhöndinni með sínum réttrúnaði. Á alþingi og fjölmiðlum.

Fólk er að átta sig á, að það er ritskoðað.

Haturslögregla og hótanir að kæra til persónunefnar eru refsitól vinstrimanna og með sinn rétttrúnað. Og það eru allt of margar takmarkanir á hvað fólk má segja.

Að mínum dómi, eru allar takmarkanir á tjáningarfrelsi ....MANNRÉTTINDABROT. Með undantekningunni að ekki megi LJÚGA um fólk.

 

Hinn fullkomni hægriflokkur myndi hafa verslunarfrelsi í anda Adam Smith og svo afnámi miðstýringu ríkisins í anda Milton Friedman. Í raun væri útkoman hið lýðræðislega ómiðstýrða Sviss. Þar væri endapunkturinn.

Síðan kemur að siðferðinu....og þetta er langmikilvægast af öllu.

Og þar gaf Adam Smith góðar leiðbeiningar.

HÆGRIFLOKKUR LÍÐUR EKKI SPILLINGU.

Hann líður ekki sérhagsmuni og að einu fyrirtæki eða einstaklingi sé hyglað á kostnað annarra.

Sérhagsmunir og spilling er eitur fyrir alvöru hægriflokk.

ÞAÐ ER EKKI HÆGRISTEFNA.

Margir hafa fengið ranghugmyndir um hægristefnuna og kapítalisman, einmitt út af skemmdu eplunum sem eru skemma fyrir hægristefnunni.

Þess vegna verðum við að byrja á byrjunni. Málskotsrétt og persónukjör. Veita aðhald...

Þeir þingmenn sem segja sig vera hægrimenn og eru í sérhagmunapólítík...eru úlfar undir sauðsgæru....lygarar, loddarar.

Við sjáum Sjálfstæðisflokkinn. Hann hefur fengið á sig stimpil fyrir að stunda sérhagsmunafyrirgreiðslu og það er bara sannleikur. En það hefur hver og einasti flokkur gert á alþingi, “hægri” eða “vinstri”. Bullandi sérhagsmunapólítík ríkir á Íslandi.

Hinn fullkomni hægriflokkur, myndi ráðast gegn slíku. Innan flokksins væri svokallað GÆÐAEFTIRLIT. Þar sem allir spilltir fulltrúar yrðu reknir úr flokknum og jafnvel kærðir. Sannaðist eitthvað ólögmætt á þá. Ekkert umburðarlindi gagnvart óheiðarleika og spillingu.

Frelsi markaðarins verður að losna við spillingu.

 

Hinn fullkomni hægriflokkur væri líka upptekinn við að losna við Sovétríki Evrópu (ESB) og koma á fullkomnu verslunarfrelsi með Svissara að leiðarljósi. Stefna á fríverslunarsamninga við HVERT EINASTA RÍKI Á JÖRÐINNI. Ekki bara við eina fámenna og takmarkaða valdablokk eins og ESB.

Með því verður heimurinn einn heimamarkaður fyrir Ísland.

Menn eru að segja að með því að vera á móti ESB, séu menn EINANGRUNNARSINNAR.

Þvert á móti eru þeir sem aðhyllast ESB, einangrunnarsinnar. Þeir kjósa að loka sig af með blokk 28 ríkja, í staðinn fyrir að versla við heiminn. Fáránleiki raka ESB sinna er algjör.

ESB er lokað hafta- og tollabandalag. Innan við 50% af Evrópu og innan við 7% af heimsbyggðinni eru innan svæðisins.

Globalismi hefur alltaf verið markmið sósíalistana og hatur á sjálfstæðum ríkjum. Þess vegna stefna allir sósíalistaflokkarnir á ESB, sem eru í raun Sovétríki Evrópu.
Miðstýrt tilskipabákn og lítið lýðræði. Kommissarnir eru t.d. ekki kosnir og eru ígildi miðstjórn USSR.

 

Varðandi samkeppni og einkavæðingu, þá liti flokkurinn til Milton Friedman. Að allsstaðar þar við væri hægt að komast, þá bæri að koma á einkavæðingu. En.... meira að segja Milton Friedman áttaði sig á að ekki er hægt að einkavæða allt og sumt þyrfti einfaldlega að vera undir stjórn ríkissins.

Fákeppni eða einkarekinn einokun er verri en ríkisrekstur. Því þar getur einkaaðilinn rukkað neytandann niður í botn í skjóli einokunar sinnar.

Annað dæmi eru orkumálin á Íslandi. Hérna er dæmið um Landsvirkjun sem er með 90% af orkunni og er frábærlega vel rekið módel og hefur veitt neytendum eitt lægsta raforkuverð í heimi. Hérna er vel heppnað ríkisfyrirtæki.

En það eru þó um 10% af orkunni í eigu einkaðila. Og það bara hið besta mál. En Landsvirkjun má aldrei selja. Raforkumarkaður er fákeppnis markaður og erfitt er að koma á samkeppni á.

Ég sé hinsvegar fyrir mér að fólk setji á þök sín sólarsellur, hljóðlátar örsmár vindmyllur og Tesla batterí og sjái sjálf um framleiðslu sinnar raforku. Tæknin er slík að þetta er valkostur og er stundað í fjölda landa.

Það er sem sagt takmörk á einkavæðingu, skv. Milton Friedman og mér sjálfum.

Það sem ég myndi helst vilja hafa í ríkiseigu er löggæsla, heilbrigðiskerfið (en einkavæða samhiða, sbr. Singapore módelið), sama með skólakerfið, ríkisrekið, en leyfa einkaskólum, alveg eins og er gert í dag. Þjóðgarðar og þjóðlendur eiga að vera eign þjóðarinnar. Náttúruauðlindir, Vegakerfið, flugvellir, hafnir, þar sem samkeppni þrífst illa vegna fákeppni og einnig vegna þess að sumt er þess eðlis að þeir eiga að vera í eigu þjóðarinnar og stjórnast af henni.

Við þurfum hinn Argentíska Javier Milei...

 

Við Íslendingar höfum aldrei kynnst hinum FULLKOMNA HÆGRIFLOKKI, en kannski einn daginn og þá sjáum við þvíllíkt blómaskeið lýðræðis og hagssældar sem við aldrei séð.