65. grein stjórnarskrár og brot á henni - þjóðerni tekið fyrir í þágu popúlisma

 

Um mismunun og hatur á þjóðernishópum, hér á Íslandi og svo erlendis.

Rússafóbía í Evrópu...er ansi gömul, eða frá tímum Katrínar Miklu.

Svo römm var hún, að ýmsar þjóðir hafa ráðist inn í Rússland frá þeim tíma. Napóleon, Japanir og Hitler. Alltaf náði Rússneski björninn að hrista innrásarheri, Mongóla, Pólverja, Svía, Napóleon, Japana og Hitler. Rússafóbían, hef ég fengið í uppeldi mínu á Kaldastríðsárunum. Þá voru öll blöð uppfull, um hvernig Rússland var svo slæmt og Rússar slæmir. Kommúnisminn var reyndar mislukkað fyrirbæri. En ...hatrið á Rússneskum gildum fékk maður með í kaupbæti.

En fólk verður að fara varlega, sérstaklega þegar stjórnmálamenn fara í offari í popúlisma sínum. Tala gáleysilega um að reka sendiráðsmenn og sendiherra og að Rússar (allir meðtaldir) séu vandræða þjóðflokkur. Dansað fínt á línunni þarna, því Íslenska stjórnarskráin bannar mismunun þjóðarbrots á grundvelli 65 greinar.

Ekki einu sinni á tímum Kalda stríðsins var talað um að reka Rússneska sendiherrann. Ég man hinsvegar eftir árásinni á Breska sendiráðið á tímum Þorskastríðsins. En það var níðingsverk að virða ekki friðhelgi sendiráða. Hvað segir það um þjóðina sem gerir slíka hluti? Eða lætur það viðgangast?

Að tala illa um, eða ráðast beint eða óbeint á þjóðflokk er níðingsverk líka, það er ástæða fyrir því að þetta var sett í Mannréttindasáttmála Evrópu og stjórnarskrá Íslands. En allir virðast þó vera búnir að gleyma þessu ákvæði.

Þannig að taka fyrir eitt ákveðið þjóðerni er beinlínis ólöglegt. Og ég er nokkuð viss um að Mannréttindasáttmáli Evrópu segir það sama, en mannréttindakafli íslensku stjórnarskráinnar byggist á Mannréttinda sáttmála Evrópu.

En hvað segir 65 greinin?  65. gr.  [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana,

þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti.  Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

 

Býsna mikilvæg grein. En afhverju kemst fólk og stjórnmálamenn upp með að brjóta hana? Í tímabundnum popúlisma, fólk í rétttrúnaði sínum að hefja sig á annað plan.

Mannkynssagan er full af popúlískum stjórnmálamönnum sem í gáleysi sínu eru að kynda til ófriðar, og það þannig að saklaust fólk sem hefur enga tök á eða bera ábyrgð á stjórnarháttum í upprunalandi sínu, verður fyrir barðinu á hatrinu.

Horfum á manneskjur en ekki þjóðerni og lifum í friði og án haturs.